Op aanwijzing van de oudkatholieke bisschoppen zijn de vieringen tot en met 1 juni afgezegd.
Ook is verhuur en overig ‘groepsgebruik’ tot nader order niet mogelijk in kerk en nevenruimte
De dagkapel blijft voorshands opengesteld voor een strik individueel moment van stilte
Dit wegens uitbreiding maatregelen omtrent het corona virus.
Check ook de website van de OKKN: www.okkn.nl
En de website van de parochie: www.oksintmartinus.nl
Welkom bij de parochie van de Heilige Martinus te Groningen. Wij horen bij de Oud-Katholieke Kerk van Nederland. Dat is een andere katholieke kerk in Groningen, een katholieke traditie die verbindt. Dat doen we met woorden van Gods liefde door de eeuwen heen. Samen vieren we in de Sint Martinuskerk te Groningen.
Kijk maar even rond op de website, maar wil je echt ervaren wat het geloof kan betekenen voor je, breng dan een bezoek aan onze kerk bij onze vieringen of andere activiteiten.
Deze website is nog in opbouw. mocht je tips hebben, laat het ons weten!
Veel aanvullende informatie staat nog op onze oude website: www.groningen.okkn.nl
Een onwerkelijk Stille Week?
Palmzondag – Begin van de Goede Week; zo luidt het opschrift van de liturgie van deze zondag in ons kerkboek. Voor deze laatste week vóór Pasen zijn in ons taalgebied ook andere namen als heilige week, lijdensweek of stille week bekend. Deze namen willen te kennen geven, dat dit de week bij uitstek is en dat nu alle aandacht geconcentreerd moet worden op het grote verlossingwerk van de Goede Herder, die ons bij God zal thuis brengen. Vroeger was het gebruik, dat in deze week geen feestelijkheden werden georganiseerd. Maar al tientallen jaren lang draait in deze week – ook voor de meeste christenen – het leven gewoon door: televisie, krant, uitgaansleven, vakantietochtjes of heuse voorjaarsvakanties. Jammer eigenlijk, denk ik wel eens. Een week van stilte zou ons goed doen. O ja, te midden van dat alles zijn er voor de christenen dan toch de bijzondere vieringen van Witte Donderdag, Goede Vrijdag en de Paaswake en op veel plaatsen dagelijks avondgebeden. En in de concertzalen kunnen in deze week christenen en cultuurminnaars zich laven aan de toch wel heel bijzondere Nederlandse traditie van uitvoeringen van de Passiemuziek van Johann Sebastiaan Bach. Te midden van het voortjakkerende leven, toch momenten van stilte en bezinning, die ons goed kunnen doen. Momenten om weer eens na te gaan waar het met ons leven naar toe gaat, met wie wij eigenlijk op weg zijn. Maar echt stil – van binnen en buiten – wil het niet meer worden.
En dan is er op eens dit jaar 2020, het jaar dat weten wij nu al de geschiedenis in zal gaan als het jaar van de wereldwijde coronacrisis. Het wordt ongewild en ongewenst een echt stille week. Een groot deel van het openbare leven ligt nu stil. Maar anders dan in de “goede oude tijd” zijn ook de kerkdeuren voor de eredienst gesloten en zijn we aangewezen op “gestreamde” liturgievieringen en op allerlei creatieve manieren om als parochiegemeenschappen toch iets te kunnen ervaren van dat gezamenlijk opgaan naar Pasen en het vieren van de doorbraak van het leven, ook en misschien juist nu in deze tijd van een rondwarend ziektespook en van doodsdreiging. Van het gemeenschappelijk op weg zijn dat we kunnen beleven in de vieringen in de kerk zal er geen sprake kunnen zijn. Het zal voor velen van ons een individuele Paastocht worden. Dat zal het voor de één gemakkelijker, voor de ander moeilijker maken om zich te bezinnen op die vraag waar het met ons leven echt naar toe gaat en met wie wij eigenlijk op weg zijn.
Voor het publiek rondom Jezus op die eerste Palmzondag was dat geen vraag.
Zij waren op weg naar Jeruzalem en hun koning was in hun midden. Er stond iets te gebeuren. Wat wisten ze niet precies. In ieder geval: iets geweldigs. Bevrijding. Wèg Romeinse onderdrukker. Ze riepen en schreeuwden en lachten, dat het een lieve lust was: “Hosanna de Zoon van David!
Gezegend hij die komt in de Nam van de Heer!
Koning van Israël!
Hosanna in den hoge!”
Beslist geen stil begin voor een stille week.
Zo uitbundig ging er alles aan toe, dat het wel leek dat de stenen meejuichten. Je zou kunnen zeggen: het Jeruzalemse publiek sprong uit de band, uit de banden van onrecht en verdrukking, van zorg en angst. Het leven lachte hen toe. Die triomfantelijke intocht – de vervulling van een profetie van Zacharia – is ook zèlf weer een profetie. Een profetie, dat het leven door God weer recht zal worden gezet.
In de wereld waarin wij leven zit er veel scheef. Onschuldige mensen moeten lijden en sterven door het geweld dat hen door andere mensen wordt aangedaan, zonder dat hun recht wordt gedaan. En er zijn die andere mensen die lijden onder ziekten en zorgen. We leven zoals Paulus zegt in een wereld die als in barensweeën zucht en lijdt in afwachting van de doorbraak van Gods toekomst. Eén keer zal het gedaan zijn met de macht van het kwade, “Als God ons thuisbrengt uit onze ballingschap, dat zal een droom zijn. Wij zullen zingen, lachen, gelukkig zijn!” (ps. 126 in de Paaswake).
Dit jaar zullen we op Palmzondag niet werkelijk met onze palmtakken kunnen zwaaien en onze toekomst uitzingen. Maar die profetie van Palmzondag dat het leven door God weer recht zal worden gezet, is toch wel iets om te juichen al is het dan dit jaar achter onze voordeur. Het is om er stil van te worden.
Ik wens u allen een gezegende Stille Week, een echt Goede Week.
Wietse van der Velde, pastoor
Gebed voor Palmzondag
Als een mens onder de mensen,
bereid tot het uiterste te gaan,
tot zelfs een vernederende dood,
werd uw grote Zoon, God,
een bezielend voorbeeld
van wat dienstbaarheid betekent;
geef ons de bereidheid
deel te nemen aan zijn dienst,
dan zal zijn opstanding uit de dood
onze eigen vreugde worden.
Amen.
(W. van der Zee, Zondagswoorden)
Beschikbaarheid van palmtakjes.
Het is een goed gebruik in de katholieke kerk dat de gelovigen de palmtakken na afloop van de Palmzondagviering mee naar huis nemen om die op een zichtbare plek – bijv. achter een kruisbeeld of een ikoon – op te hangen. Het is een getuigenis van ons geloof in de Heer Jezus, de Messiaanse koning, en in zijn overwinning op Pasen.
Dit jaar zullen de palmtakken voor de processie niet gezegend kunnen worden. Voor hen die dit willen zullen er echter bij de eerste viering die wij weer in de kerk zullen hebben, gezegende takjes beschikbaar zijn, die thuis een plek kunnen krijgen als teken van ons geloof in Jezus, die wij begroeten als degene “die op het kruis de macht van kwaad en dood gebroken heeft; als degene door wie God door hem uit de dood te doen opstaan de kracht van zijn liefde heeft geopenbaard en het nieuwe leven gebracht heeft voor alle mensen.” (uit Eucharistisch Gebed 7).
WvdV
Eén klikje en muziek voor Palmzondag
Als een bijzondere bijlage bij deze digitale parochiebrief, treft u deze keer muziek aan. Albertha en Eddy, onze organiste en cantor, kregen de goede gedachte om in deze tijd waarin de muziek in de kerk zwijgt, de kerkmuziek bij u thuis te brengen. Als u de link aanklikt dan hoort u muziek voor Palmzondag opgenomen in onze kerk. Het plan is om in de komende week op dat spoor met muziek en gebed verder te gaan.
Wvdv
Uit de parochie
Op 30 maart overleed Marijke Koijck-de Bruijne. Sommigen van u zullen bij deze naam denken aan een geliefd gezang uit ons gezangboek: “Vol van verwachting zijn wij gekomen” (gez. 754). Voor onze Groningse parochie roept haar naam echter ook nog een andere herinnering op. Zij was de weduwe van de in 1985 overleden Bas Koijck. Hij stond met een groepje oud-katholieken die eerst in de kerk van de Katholiek Apostolische gemeente (onze huidige parochiekerk) en later in de kapel aan Merwedestraat bijeenkwamen aan de wieg van onze parochie van de H. Martinus. In 1978 werd hij tot diaken gewijd en assisteerde in het pastoraat van de parochie. Door zijn slechter wordende gezondheid heeft dit echter niet lang mogen duren. Zijn vrouw Marijke – die bekendheid verwierf als dichter van veel liederen o.a. in de bundels Eva Liedboek – heeft ook speciaal voor onze parochie een dooplied geschreven. Anders dan haar man bleef zij verbonden met de Hervormde Kerk en kwam er na zijn dood een einde aan haar contacten met onze parochie. In de woorden die Marijke sprak bij de uitvaart van Bas zei zij, dat hij als het ging om de beelden van het hiernamaals steeds minder beelden nodig had en sprak over “een plaats van licht en vrede”. Moge Marijke zijn in die plaats van licht en vrede, bij God.
WvdV
Coronavirus
Wij leven momenteel wereldwijd in onzekerheid en zorg om het om zich heen grijpende coronavirus.
Onze gedachten en meeleven gaan uit naar allen die op welke wijze dan ook door het coronavirus zijn getroffen en naar hen die zorg voor de patiënten dragen.
Wij willen hopen en bidden dat de maatregelen die door de verantwoordelijke instanties worden genomen de ziekte spoedig zullen indammen en dat er vaccins gevonden worden om deze ziekte in de toekomst het hoofd te bieden.
Graag deel ik met u onderstaand gebed dat ik vanmorgen formuleerde.
Gebed voor allen die getroffen zijn door het coronavirus
Barmhartige God,
wees met de mensen over ter wereld, die door het coronavirus zo’n onzekere tijd doormaken; voor mensen die besmet zijn en voor hen die hen omringen, dat zij zich geborgen mogen weten in uw liefde.
Wij bidden voor regeringen en beleidsmakers dat zij de juiste beslissingen durven nemen voor het welzijn van de mensen
die aan hun verantwoordelijkheid zijn toevertrouwd;
voor artsen en verpleegkundig personeel en iedereen die betrokken is
bij de maatregelen om het virus tegen te gaan. Geef hen de moed om door gaan, bescherm hen, Heer, opdat zij kunnen blijven helpen.
Bemoedig hen die door het virus in quarantaine moeten leven, dat zij solidariteit van hun medemensen mogen ervaren
en niet in een isolement geraken.
Wees bij hen U die door deze ziekte een geliefde hebben verloren
en bij hen die hen bijstaan.
Wij vragen U dat mensen in deze dagen van onzekerheid en zorg
hun gemoedsrust en kalmte bewaren,
wij bidden om vertrouwen, onderlinge bemoediging en solidariteit.
Geef dat wij troost en zekerheid mogen vinden in de wetenschap
dat niets ons kan scheiden van uw liefde
in Jezus Christus, onze Heer.
Amen
Wietse van der Velde, pastoor